Makassar 21 september

Na het smakelijke ontbijt hebben we een lange tijd geslapen. We hadden bedacht tot een uur of twaalf te slapen, maar werden pas half drie wakker.  's Middags gekuierd door Makassar. Het was een gekrioel van auto's, scooters en becaks. Er wordt veel getoeterd. Rustig  aan, het westerse tempo vergetend, slenterden we door de straten en langs de kade, kwamen voorbij het fort Rotterdam. Regelmatig stopte er een taxi of een becak om te vragen of we mee wilden rijden. We vonden het wel fijn om wat te bewegen, dus gebaarden dat we niet mee wilden rijden. Het oversteken van een kruispunt is een avontuur op zich. Het verkeer komt van alle kanten tegelijk op je af. In de haven voer een boot, die met schepnetten het plastic drijfafval uit het water haalden. Dat was nodig ook. Een tijdje ergens op de kade gezeten en gekeken naar het ondergaan van de zon. Er waren vele locals, jong en oud, die hetzelfde deden. Er wordt gesport, geskeelerd, hardgelopen. Het was ook wat aangenamer qua temperatuur aan de waterkant. Eten kun je of bij één van de vele eetkarretjes of restaurantjes. Bij een eetkarretje gingen we een gerechtje proberen: aneka pisang epe coklat. De banaan werd gegrild op een houtskoolvuurtje. 
De oproep van het gebed vanuit de verschillende moskeeën vult met regelmaat de lucht in de avond en de nacht. 
Wat me wel opviel is dat er veel politie rondloopt en rondrijdt. Ze gebruikten veel hun zwaailichten en sirenes. Zonder dat er eigenlijk iets aan de hand was naar onze mening.