Makassar, Rammang-Rammang, Sengkang 23september

23 september 2016 - Sengkang, Indonesië

De wekker van mijn telefoon liet zich al vroeg horen. We moesten optijd wakker worden, omdat we 's ochtends bijtijds zouden vertrekken. Bertus arriveerde om nog het één en ander kort te sluiten. Panda, onze chauffeur/gids voor de komende twee weken, meldde zich ook bij het guesthouse. Vandaag zouden we als eerste een bezoek brengen aan het kalksteengebergte op ongeveer 40 km buiten Makassar. Dit gebergte was oorspronkelijk een koraalrif.  We reden in ongeveer een uur naar het dorpje Rammang-Rammang, nabij Maros. Hier stapten we in een kano en we voeren door de vallei die aan beide zijden wordt omgeven door hoge kalksteenrotsen. Vanaf de rivier hadden we een prachtig uitzicht op deze imposante bergen. De boottocht was een ware beleving. We genoten van de sfeer en de vegetatie. Halverwege stapte Panda uit bij een restaurantje, wij voeren nog door tot het einde om daar tussen de rijstvelden en het gebergte te wandelen. Het was een oase van rust in vergelijking tot het drukke Makassar. Grote vlinders fladderen hier rond. Jammer genoeg bleven ze niet lang genoeg stil zitten op een bloem, zodat ik helaas geen foto kon maken. Toen ik zo tussen de gemaaide rijstvelden liep, moest ik terugdenken aan al die verhalen van vroeger, die werden verteld aan tafel in de Nieuwstraat bij opa en oma, wanneer de hele familie samenkwam om te genieten van de rijsttafel van oma. In verbeelding zag ik ome Jan als klein jongetje zwerven over de rijstvelden. Ook hier in deze omgeving speelde het dagelijkse leven zich af. Wat me opviel is, dat er niet zoveel toeristen waren. Nico was vol van nieuwe indrukken. Als 15 jarige had hij al de wens om Indonesië eens te bezoeken en nu was hij er. Hij kan goed tegen het klimaat en voelt zich in dit land erg thuis. Na ruim een uur gedwaald te hebben gingen we weer terug naar de boot. Wij stopten ook bij het restaurantje om wat te gaan eten en te drinken. Daarna weer op pad richting Tempemeer bij Sengkang.  De reis zou ongeveer 4 á 5 uur duren. De noord-zuid weg had prima asfalt, maar het laatste stuk oost-west werd wel veel hobbelen. Het was af en toe slalom om de gaten in de weg. Panda is een goede chauffeur en we voelden ons veilig bij hem in de auto. Onderweg genoten we van het Indonesische landschap: sawa's , palmbomen, bijzondere tropische vruchtenbomen.   Sengkang is een groot dorp vol huizen op houten palen en ligt aan een rivier.  Een smalle houten long tail boot lag klaar om ons naar het Tempemeer te varen. In een half uur voeren we langs houten huizen, water-hyacinten en vissersboten. Onderweg zagen we ijsvogels en reigers. Die boten konden best een grote snelheid bereiken. Soms dook de bootman zo de waterhyacinten in, maar daar bleek een doorvaart te zijn. Het was een te gekke tocht. Gelukkig hadden we poncho's in de boot om ons tegen het opspattende water te beschermen. Bij de drijvende huizen aangekomen werden we hartelijk welkom geheten door een van de 200 vriendelijke bewoners van het drijvende dorp.  Er werd thee geschonken en heerlijke pisang goreng voorgeschoteld. Na het bezoek varen we terug naar Sengkang.

Foto’s

3 Reacties

  1. Thecla Graas:
    25 september 2016
    Heerlijk genieten dus ook op je verjaardag, alsnog van harte gefeliciteerd!
  2. Marijke:
    26 september 2016
    Ja thanks. Jij natuurlijk ook nog van harte gefeliciteerd. Toen we over het Tempemeer voeren moest ik wel denken aan jullie en aan de Zaanse vogelgroep. Wat een boel soorten vogels. En ik bedacht me, dat Benno het hier ook wel heel leuk zou vinden om door en tussen die hyacintenvelden te varen. En misschien kan hij van 2 longtail boten een catamaran maken en dan over het meer zeilen.
  3. JP:
    27 september 2016
    Vet cool Marijke, leUK om te lezen, lekker genieten daar.