Senkang-Rantepao 24 september

Mijn eerste nieuwe dag in mijn nieuwe levensjaar. Ik was eigenlijk gisteren niet zo bezig met jarig zijn. Weer veel nieuwe indrukken opgedaan en enorm genoten van de momenten. Deze dag hadden we weer een lange rit voor de boeg. Panda kwam weldra vrolijk begroetend als altijd aanzetten.
Na het ontbijt gingen we weer op pad. We maakten een stop bij een bedrijfje. Hier zagen we hoe de lokale huisnijverheid van Sengkang en omgeving wordt bedreven, namelijk het weven van Buginese zijde. Er waren een paar jonge kinderen bezig met de weefgetouwen. Wat een geduldwerkje is dit. Maar wat een mooie zijde wordt hier geweven. Tegenover het atelier was een plaatselijk markt aan de gang voor de lokale bevolking. Fruit, groenten, kruiden, kippen, etc......kon men er kopen. Hierna vervolgden we onze tocht naar het Toraja Hoogland. We reden via Enrekang naar het noorden. Prachtige vergezichten onderweg. Ook veel sawa's waarin werd gewerkt. Na Enkarang werd het meer bergachtig. Onderweg zagen we ook nog twee Python's in een kooi. Die hadden veldwerkers gevangen in de rijstvelden. We hadden een lunchstop in een eetgelegenheid vanwaaruit we een prachtig uitzicht hadden op het gebergte. Er kwam een groep vakantiegangers vanuit Borneo  binnenzetten. Had op gegeven moment een heel gesprek met een tweeëntwintig jarige studente. Ze was met haar ouders mee op vakantie. Zij gaat in Bandung naar een universiteit, met als studierichting refugee council. Boeiend om te horen hoe zij hier in het leven staat. In de namiddag kwamen we aan in Rantepao, waar we vier nachten gaan slapen. In de stromende regen arriveerden we bij het hotel. Een paraplu werd gehaald. Ik stapte uit de auto en het eerste wat ik zag was een kleine spartelende meerval op de parkeerplaats. Die was uit zijn vijver gesprongen. Panda pakte voorzichtig de vis op en stopte hem weer terug in de vijver.  Nadat we gearriveerd waren, eerst lekker douchen en rusten. Op gegeven moment werd er op de deur geklopt: "meeting" werd er geroepen. Ik kreeg een déjà vu van een live a board. Daar werd je 's ochtends  vroeg gewekt met geklop op je deur en werd er "breefing" geroepen. Ik schoot gauw in mijn kleren en daar stond Paulus voor de deur. Hij was voor de komende drie dagen onze gids, geboren en getogen in Toratja land. Hij kwam met ons het programma van de komende drie dagen doornemen. Paulus is een vriendelijke bescheiden man, die goed engels kan spreken. Hij zei, als je me niet begrijpt, zeg het dan alsjeblieft, dan probeer ik het op een andere manier uit te leggen. Zo, de komende dagen gaan we Toratja land samen met Paulus en Panda ontdekken.